چسب درزگیر چیست؟
یک درزگیر به طور کلی در مقایسه با یک چسب از استحکام کمتری برخوردار است و همچنین برای اهداف متفاوتی استفاده می شود. درزگیرها اغلب برای پر کردن شکاف ها و مقاومت در برابر حرکت نسبی سطوحی که روی آنها اعمال می شود استفاده می شود. اگرچه چسبها عموماً قویتر هستند، درزگیرها انعطافپذیری بسیار بیشتری به مونتاژ میدهند.
چسب ها و درزگیرها: تفاوت چیست؟
صنایعی که هم از درزگیرها و هم از چسب ها استفاده می کنند، فهرستی از زبان های بومی مرتبط با هر اصطلاح ایجاد کرده اند که اغلب قابل تعویض یا مشابه هستند. اغلب، این مواد با استفاده از محلول های توزیع متر/مخلوط ارائه شده برای پروژه های صنعتی استفاده می شوند.
با این حال، در حالی که روشهای کار این دو ماده در سطح بنیادی با یکدیگر قابل مقایسه هستند، تفاوتهای زیادی نیز دارند.
اولین نشانه از این تفاوت ها را می توان از تعاریف آنها استخراج کرد.
چسبها «مادهای هستند که میتوانند حداقل دو سطح را به شکلی قوی و دائمی در کنار هم نگه دارند».
درزگیرها «مادههایی هستند که میتوانند حداقل به دو سطح بچسبند و در نتیجه فضای بین آنها را برای ایجاد یک مانع یا پوشش محافظ پر کنند. «از این تعاریف می توان استنباط کرد که، در حالی که از نظر عملکرد مشابه هستند، هر کدام یک هدف کاربردی مجزا دارند.
چسب ها
یک چسب مخصوصاً به دلیل توانایی آن در اتصال دو سطح به یکدیگر برای مدت زمان نامحدود و مقادیر مختلف تنش استفاده می شود. چسب ها دارای استحکام برشی و کششی قوی هستند که باعث می شود مواد اتصال دهنده مناسب برای موقعیت های فشار بالا باشد. با استفاده دقیق با استفاده از سیستم توزیع متر/مخلوط یا پخش کننده چسب، آنها می توانند باندهای طولانی مدت را ایجاد کنند. دو نوع کلی چسب وجود دارد: ساختاری و غیر ساختاری.
چسب های ساختاری به چسب هایی با مقاومت برشی بالا، معمولاً بیش از 1000 psi، و مقاومت محیطی با کیفیت اطلاق می شود. چسبهای ساختاری اغلب در پروژههایی استفاده میشوند که در آن استحکام چسب برای موفقیت در تلاش ضروری است و باید عمر محصولی را که برای آن استفاده شده است دوام بیاورد. برخی از شرکت های انرژی خورشیدی از چسب های ساختاری در فرآیند ایجاد پنل های خورشیدی استفاده می کنند که باعث تولید و نصب ارزان تر می شود. در واقع، قیمت پنلهای خورشیدی از سال 1977 بیش از 100 برابر کاهش یافته است و در حال حاضر به نصف گرانتر از سال 2008 هستند. نمونههای دیگر از چسبهای ساختاری اپوکسیها، سیستمهای اورتان و اکریلیکهای ترموست هستند.
چسب های غیر ساختاری اغلب برای پروژه های موقت استفاده می شوند. چسب های غیر ساختاری از استحکام پایینی برخوردارند و به اندازه مشابه خود دوام ندارند. چسب چوب، الاستومرها و درزگیرها همگی نمونه هایی از چسب های غیر ساختاری هستند.
درزگیرها
یک درزگیر به طور کلی در مقایسه با یک چسب از استحکام کمتری برخوردار است و همچنین برای اهداف متفاوتی استفاده می شود. درزگیرها اغلب برای پر کردن شکاف ها و مقاومت در برابر حرکت نسبی سطوحی که روی آنها اعمال می شود استفاده می شود. حتی اگر چسب ها عموماً قوی تر هستند، درزگیرها انعطاف پذیری بسیار بیشتری را برای مونتاژ فراهم می کنند. نمونه هایی از درزگیرها می توانند سیستم های اکریلیک، سیلیکون ها و یورتان ها باشند.
در دنیای صنعتی، این مواد اغلب با استفاده از سیستم های توزیع چسب، شامل دستگاه MMD (Meter/Mix Dispensing) استفاده می شوند. محلولهای توزیع کنتور/مخلوط صنعتی، فرآیند اعمال دقیقتر و کارآمدتری را ایجاد میکنند که اعمالکننده را خسته نمیکند. با این حال، دانستن اینکه کدام ماده برای فرآیند شما مناسب است، کلید موفقیت آن است. اندازه ظروف و مقدار مصرف روزانه معمولاً تجهیزات تولیدی را که برای استفاده از چسب ها، درزگیرها یا کپسولان ها استفاده می شود، هدایت می کند. هنگام خرید عمده حتماً با ارائه دهنده راه حل تجهیزات مانند EXACT Dispensing Systems برای راه حل تولید مقرون به صرفه مشورت کنید.