خواص دوره ای عناصر
قانون اساسی حاکم بر جدول تناوبی مدرن بیان می کند که ویژگی های عناصر، توابع تناوبی عدد اتمی آنها هستند. این ویژگی ها در فواصل منظم دوباره ظاهر می شوند یا در فواصل منظم از روند خاصی پیروی می کنند. این پدیده به تناوب عناصر معروف است.
خواص تناوبی عناصر به دلیل تکرار پیکربندی الکترونیکی مشابه که تعداد الکترون های یکسانی در بیرونی ترین مدار دارد رخ می دهد. در یک گروه خاص، تعداد الکترون های ظرفیت ثابت باقی می ماند. از سوی دیگر، با حرکت از چپ به راست در یک دوره، تعداد الکترونهای ظرفیت افزایش مییابد. خاصیت شیمیایی یک عنصر به تعداد الکترون های لایه ظرفیت بستگی دارد.
توضیح خواص دوره ای
خواص دوره ای یک عنصر به ظرفیت و تعداد پوسته های یک اتم بستگی دارد. همانطور که یک گروه به سمت پایین حرکت می کنیم، تعداد پوسته به طور متوالی افزایش می یابد به طوری که تعداد پوسته یک عنصر برابر با تعداد دوره هایی است که به آن تعلق دارد. همانطور که در یک دوره حرکت می کنیم، تعداد پوسته ها ثابت می ماند. به عنوان مثال، عناصر دوره دوم دارای دو پوسته هستند.
ظرفیت ترکیبی یک اتم به عنوان ظرفیت آن شناخته می شود. برابر است با تعداد الکترون هایی که یک اتم می تواند بپذیرد یا ببخشد تا اکتت خود را کامل کند. همانطور که یک گروه به سمت پایین حرکت می کنیم، تعداد الکترون ها در لایه ظرفیت ثابت می ماند. بنابراین، ظرفیت یک گروه ثابت است. ظرفیت به تعداد الکترون های بیرونی ترین لایه اتم بستگی دارد. اگر تعداد الکترون ها 1، 2، 3، 4 باشد، ظرفیت های مربوطه 1، 2، 3، 4 خواهد بود. اگر تعداد الکترون ها در بیرونی ترین پوسته 5، 6، 7 باشد، ظرفیت 8 خواهد بود. 5 = 3، 8 – 6 = 2 و 8 – 7 = 1. ظرفیت ظرفیت ترکیبی یک اتم است، از این رو همیشه یک مقدار مثبت خواهد داشت و تا حد زیادی بر خواص دوره ای تأثیر می گذارد.
در یک دوره، تعداد الکترون ها از چپ به راست افزایش می یابد. در نتیجه، تعداد الکترون های مورد نیاز برای تکمیل اکتت نیز تغییر می کند. بنابراین، ظرفیت به طور متوالی به چهار در گروه 14 افزایش می یابد و سپس متعاقباً به 1 در گروه 17 کاهش می یابد.